مفاهیم زیباشناسی "عالی" و "زیبا" در رمان بلندی های بادگیر اثر امیلی برونته: مطالعه بورک

این پایان نامه برانست که رساله زیبا شناسی ادموند بورک تحقیق فلسفی در مورد خاستگاه نظریات ما از عالی و زیبارا در رمان بلندی های بادگیراثر امیلی برونته بررسی کند.زمانی که این رمان برای اولین بار در سال1847 منتشر گردید, منتقدان دوره ویکتوریا و خوانندکان طبقه متوسط جامعه این رمان را به عنوان یک رمان موفق تکذیب کردند.جامعه ویکتوریا یک جامعه متوسط بود که نظم و تمدن را ارج می نهاد. با این وجود امیلی برونته به جای پایبندی به عقاید و نرم های جامعه ویکتوریا, در رمان خود به بعد رمانتیک و ماورا الطبیعه گروید.او فضای رمانتیک و ماوراالطبیعه رابا به تصویر کشیدن ساختمان بلند و تاریک بلندی های بادگیر, تمایل شدید احساسی شخصیت ها, کابوس لاک وود,شبح کاترین, زمین های بایر متروک, سگ های زوزه کش, و همچنین با به تصویر کشیدن ترس و وحشت از طریق درد و رنج, بیماری و مرگ خلق کرد. از این رو, رمان بلندی های بادگیر را می توان براساس بافت زیبا شناسی قرن هجدهم مطالعه کرد. تئوری زیبا شناسی بورک میتواند به عنوان یک نقطه اغاز و یک راه مناسب در مطالعه احساسات بشری در رمان عمل کند. این تئوری می تواند بافت مناسبی را جهت بحث در مورد مفاهیم زیباشناسی "عالی" و "زیبا"در رمان فراهم کند. با بررسی دو احساس "عالی"و "زیبا", بورک بیان داشت که اساس "عالی" بر پایه ترس و وحشت و اساس " زیبا" عشق و محبت است. وی توضیحی فیزیولوژیکی را برای این دو احساس ارائه داشت. علاوه بر انقباض واستراحت اعصاب که دلایل اصلی به وجود اورنده "عالی"و "زیبا"می باشند, بورک بعضی ویژگی ها و خصوصیات را به عنوان منابع به وجود اورنده این دو احساس شناسایی کرد. این منابع در رمان بلندی های بادگیردیده می شوند که از این رو ارزش رمان را از لحاظ زیبایی شناسی بالا می برد.